“ Nasılsa deliye her şeyi konuşmak serbest ” diyerek ortaçağ felsefesine, önyargılara ağır eleştiriler yapan Erasmus’un eleştiri oklarının ana hedefi; menfaatçiler, yağcılar, riyakârlığa prim veren idareciler, yapmacık tutum ve davranış içinde olanlar, kendini bilmezler, kibirliler, çağının bilim adamları, krallar ve kilisedir, yani hemen hemen herkes…
Esere egemen olan iki temel görüş vardır. Bunlardan birine göre gerçek bilgelik, deliliktir. Öteki görüşe göre ise kendini bilge sanmak, gerçek deliliktir. İnsana yeryüzünde yaşama gücü kazandıran şey, gerçek bilge olma niteliğiyle doğrudan doğruya deliliğin kendisidir.
açıkçası ben kitabı pek güncel bulmamıştım. kitap boyunca yanı fikirler yanı cümleler tekrar tekrar söyleniyor. belki dönem üzerine çalışanlar ya da felsefe okuyanlar için değerli bir kaynak olabilir ama benim bitirmediğim nadir kitaplardan biridir. (bir kere daha unutmanın deliliğin dostlarından biri olduğunu okumaya takatim kalmamıştı :))
YanıtlaSil