Huzur

Şu kısacık hayatta en önemli şey huzurdur. Bir insan da huzuru buluyorsan geri kalan kimseyi görmez olur gözlerin sesini duymaz kulakların. İstemez bedenin başka varlıkları düşünemezsin kimseleri. Sabah uyanırsın aklına gelir, gece uyumadan önce aklına gelir uykunda bile O'nu  düşünür O'nu düşlersin tüm rüyaların aşka dairdir. Her dakika elini tutmak istersin gözlerine bakmak içine almak istersin tüm heyecanları tutkuları. Gözlerinin içine bakarsın incinmesin kırılmasın üzülmesin diye, ellerini bırakmazsın hayata beraber tutuna bilelim diye. Huzur mutluluk getirir mutluluk ise en büyük sanattır ama en zorudur şu hayatın. Gönül neler ister durmaksızın, insan evladıyız hep isteriz araba isteriz tatil isteriz güzel bir yemek isteriz. Ama huzuru bulduğu anda insan önce huzuru ister. Evrenden ilk önce huzurunu ister. İnsan huzura kavuştuğunda baharı hisseder kollarını açar sarılır huzuruna sıkı sıkı sarar hiç bırakmamak istercesine, kokusunu içine öyle bir çeker ki ilk defaymış kana kana ve son defaymış gibi unutmamak adına. Saklamak ister huzurun kokusunu çeker içine kalbine kadar gider tüm hücrelerine işler insanın huzur. İşte o an tüm dünya durur zaman geçmez güneş batmaz olur. Araba, tatil, para pul insan huzuru bulunca önce onu ister. Tüm evrene tüm varlıklara O’nunla dokunur. O’nu hissederek yaşar. İnsan huzuru bulunca hayatı iki kişilik olur sabahları işe gitmeden önce iki tane tost yapar biri kendine biri huzuruna. Kahveler hep iki kişiliktir alınan nefesin yarısı huzur içindir. Atılan her adım “Beraber yürüdük biz huzurla” demek içindir. Her şeye sahip olabilmek varken; 

İnsan hayatta önce huzur istemez de ne ister ki?

Kısacık hayatta en önemli şey huzur dedik ya hani. İnsan huzuru bulduğunda sonsuzluğa ulaştığını hisseder ya, işte o da çok başka bir gün anlatılacak kadar güzel ve huzurlu.